Keltisch zeezout wordt op een andere manier gewonnen dan de manier waarop commercieel zeezout wordt gewonnen.
Zeezout dat commercieel wordt gewonnen, bijvoorbeeld in het Middellandse Zeegebied, verkrijgt men door een bassin vol te laten lopen met zeewater en dit vervolgens af te sluiten. De warmte van de zon doet vervolgens de rest, waardoor het water verdampt en er zoutkristallen overblijven. Vervolgens schept men met bulldozers het zout op, zonder rekening te houden met de bovenste of onderste laag van het zout en zonder dat het zout gecontroleerd wordt op mogelijke vervuiling. Dit zout wordt vervolgens gewassen, gedroogd en vaak geraffineerd.
In Guérande liggen nog steeds de aloude, door de Kelten aangelegde zoutmoerassen. De Kelten lieten het zeewater binnenkomen via een ingenieus kanalenstelsel waarbij het zout van het ene naar het andere ondiepe bassin werd geleid. Het gehele proces duurde zo’n twee weken, waarna het zout in het laatste bassin door de zon gedroogd werd en handmatig opgeschept. Vandaag de dag wordt in Guérande nog op exact dezelfde manier zout gewonnen als de Kelten dit meer dan tweeduizend jaar geleden deden. Het mineraalrijke, zachte en zuivere karakter dankt het pure, ongeraffineerde Keltische zeezout aan dit unieke proces.
laten jullie ook wel eens plastic gehalte meten vh zout?
Beste Fred, mijn excuses voor de late reactie!
Het is inderdaad (en helaas) de eerste keer niet dat ik deze vraag krijg maar ook over eventuele contaminatie van plutonium (afkomstig van de kerncentrale)!. Op internet is er een studie geplubliceerd (uit China!) over het gewaar van micro-plastic in zeezout ! Allereerst gaat deze studie over chinese zeezout en tot nu toe en zover dat ik weet zijn er geen enkele bewijs dat microplastic-deeltjes staan in zeezout uit Frankrijk en Europa.
Bovendien moeten we natuurlijk altijd relativeren. Wij etten gemiddeld ca 5 a 9gr zout per dag dus niet honderd gr of kg! Er moet dus een extreem hoog percentage microplastic-deel in het zout staan voordat een risico voor ons gezondheid kunt worden….
Op de artikel staan ook duidelijk de volgende conclusie:
“Wat kunnen we er zelf aan doen?
Geen zeezout eten? Dat is niet de oplossing van het probleem. We moeten stoppen met producten te gebruiken waaraan microplastics worden toegevoegd….. ”
Door alle publicatie/studies/onderzoeken, etc…worden mensen zo bang dat ze durven bijna niks meer te etten, aldus niks meer dat uit de natuur afkomst!
Zeezout komt dus uit de zee zoals zeewier, zeekraal en vissen natuurlijk! Mens vragen toch niet naar de visboer een analyse van het vis? Moeten we dan ook geen vis etten maar ook geen zeewier, etc…
De microplastiek is waarschijnlijk een probleem voor de oceanen en voor ons planeet maar het probleem met vervulling met zware metalen is ook in de lucht en ook in de gras dat de dieren elke dag eten.
Moeten we dus ook geen groenten en geen vlees meer eten want misschien is de grond ook gecontamineerd met zware metalen door de vies lucht afkomstig van de industriele landen!!!!!!
Ik wil dus niet zeggen dat de zee schoon is, maar wat is dus belangrijk is om te relativeren en probeer om te genieten van wat de natuur te bieden heeft!
Als mensen zo blijven denken dan worden de natuurproducten vervangen door industriële producten die zijn natuurlijk “100% SAFE” en gecertificeerd van alle kanten! Zijn dus de bewerkte industrielle producten beter voor ons gezondheid?
Een analyse van micro plastiek hebben we dus niet, voor kleine bedrijven zijn alle deze analyses gewoon te kostbaar, de vraag is dus wie zal de factuur betalen, de consument?
Tenslotte wil ik dus graag zeggen, probeer te genieten wat de natuur te bieden heeft en probeer altijd te relativiseren over wat op Internet en de sociale media’s gepubliceerd wordt!
Mvg
Pascal Pichon / Breizh import